De eerste klim-testjes in de mooie Vlaamse Ardennen

Ninove – Tournai / Doornik, 148 – 218 km (70 km)
11 tot 14 graden, ’s morgens een waterig zonnetje en ‘s middags bewolkt, bijna windstil 

Opnieuw begon de dag met een bijzonder ontbijt dankzij het gezelschap van de 9 lieve zusters. Een van de zusters had twee heerlijke lunchpakketjes gemaakt. Het was gewoon jammer om te vertrekken en afscheid te nemen. Zuster Jeanine gaf ons nog een paar lekkere chocoladerepen mee. Wat een mooie belevenis was dit verblijf bij de Zusters der Heilige Harten. Een herinnering om in te lijsten. We vertrokken met de belofte in Frankrijk en Spanje regelmatig een kaarsje op te steken voor de zusters en hun klooster.

Een waterig zonnetje scheen over de Dender. De temperatuur was prima en het riviertje meanderde door een frisgroene omgeving met de heuvels van de Vlaamse Ardennen aan de horizon.  Hoe gelukkig kan een mens zich voelen ….?

De eerste 25 km trapten we probleemloos weg over het geasfalteerde  jaagpad langs de Dender. Inmiddels waren we in Wallonië beland en werd de spreektaal Frans. Dat bleek even wennen toen we na een omleiding de route kwijt waren en de weg moesten vragen …. 
Na Lessines werd het landschap heuvelachtig. De eerste klim-testjes met mijn nieuwe fiets gingen lekker; zelfs met de bagage. Inmiddels had het zonnetje plaatsgemaakt voor dikke wolken en werd het frisser.

Terwijl de natuur mooi bleef, werden de dorpjes lelijker. Wallonië ziet er echt minder welvarend uit dan Vlaanderen. Bovendien waren de plaatsjes grotendeels uitgestorven. Terwijl we vanaf Lessines zin hadden in koffie, moesten we wachten tot ons eindpunt voor vandaag (Tournai) voordat we een café of restaurant tegenkwamen. Het enige dat we passeerden, was een frietkot. En zelfs dat was gesloten. Uiteindelijk hebben we ons lunchpakketje met water genuttigd in een beschut bushokje. Ook prima trouwens. 

Aangekomen in Tournai bezorgde een dame van het Office du Tourisme ons het gemeentelijke Pelgrimsstempel plus een plaatsje in een keurige  B&B aan de rand van het centrum. De hartelijkheid van de gastvrouw haalde het bij lange na niet bij die van de zusters der H.H. Harten. De gastheer is overigens wél aardig. 

Na een lekkere douche was het tijd om Tournai (ofwel Doornik) te bewonderen met zijn oude kathedraal en andere monumentale gebouwen. In de kathedraal troffen we nog een aantal moderne kunstwerken geïnspireerd door het thema ‘naastenliefde’. Een ervan was een soort draadplastiek van een menselijke figuur (zie foto) met als toelichtende tekst: ‘Eerbetoon aan de vrijwilligers die zich leeg maken om andere te helpen”. Heel mooi! (Misschien een aansprekend discussiethema voor de Zonnebloem …..)

Met een lekkere couscous in een Marokkaans restaurant sloten we ons bezoek aan het centrum en onze derde dag voldaan af.