Onze eerste mooie klooster-belevenis

Breda – Lier, 0 - 78 km
16 tot 20 graden, overwegend zonnig,  stevige zuid-oosten wind

De eerste 78 km zitten erop! Dat wil zeggen 69 km van Breda tot Lier en 9 omrijd-kilometers door kaartlees-beginnersfoutjes. De uitstekende routebeschrijving is zeer gedetailleerd maar als je een detail mist, ben je direct ‘lost’. Gelukkig hebben we onze Garmin en Maps.me  als back-up die ons steeds uit de brand hebben geholpen.(Overigens belooft ruim 10% omrijd-kilometers niet veel goeds voor onze totaal af te leggen afstand als ik het extrapoleer naar 2.400 km .)

Het was een prachtige dag!
Rond half 11 vanmorgen arriveerde een compleet uitzwaai-comité van zussen, vrienden en buren. Het werd een gezellige en chaotische bedoening met koffie en Bossche bollen (met dank aan Louise resp.  Marijan), diverse ‘geluks-relikwieën, krachtvoer-cadeautjes voor onderweg en veel goede raad en omhelzingen. En natuurlijk dikke knuffels. Kortom: een hartverwarmend afscheid!

Mijn eerste fietsmeters ten overstaan van het gezelschap waren niet echt heroïsch ….. In de drukte van het moment was ik niet ingesteld op sturen met zo’n 9 kilo bagage …. Het gevolg was dat ik bijna twee fietsers van hun sokken reed, toen ik de weg opdraaide ….  Gelukkig mijn enige rare capriool (so far).

Over de bagage  gesproken. Samen 20 kilo verdeeld over 2 fietsen met een eerlijke ‘man-vrouw-verdeling’ ….

De reis begon  via mijn dierbare Markdal. In deze tijd van het jaar in volle glorie. Echt genieten. In Galder bij het café naast de Sint Jacobskapel hebben we onze tweede stempel in ons Pelgrimspaspoort  gehaald  (na die van het Begijnhof).

Het bordje dat ik van Coby heb geleend, en dat achterop mijn spatbord zit (Breda – Santiago), heeft al tot grappige gesprekjes en veel succes-wensen geleid ….. Geweldige  trigger voor leuke ontmoetingen! 

Na de eerste koffiestop in Rijckevorsel begon het grote zoeken omdat ik nog moet wennen aan de noodzakelijke concentratie op de routebeschrijving en de route; en dus af en toe iets over het hoofd zie. Na wat omzwervingen zijn we uiteindelijk toch in Lier beland. Tot mijn genoegen werd na de eerste 60 km  steeds meer duidelijk dat mijn specifieke fietsconditie iets anders is dan Menno’s loopconditie …. Ik heb me niet voor niets in het zweet gewekt met spinning en andere fietsinspanningen ……

Het eerste Belgische biertje op het terras op de Grote Markt van Lier smaakte echt fantastisch. Toen was het tijd om een overnachtingsplek te zoeken. Mijn eerste actie (een belletje naar een klooster) was meteen raak. We konden er terecht. En het bevond zich warempel om de hoek. Na alle fietskilometers in de benen was dat een blijde ontdekking.

Het bleek een klein klooster waarin inmiddels een werkgemeenschap gevestigd is van 3 zusters en 7 leken, die mensen opvangen die het (voor een korte of langere periode) moeilijk hebben. Eén kamer is beschikbaar voor Santiago-gangers. Zuster Lianne, een  schat van een vrouw, leidde ons rond en liet alle voorzieningen zien. Een eenvoudige kamer met een eenpersoonsbed en een kleine bed-bank, inclusief toilet met wastafel en een waterkoker. De gemeenschappelijke douche  werd gebruikt door een Armeense vluchtelingenfamilie en enkele andere mensen in nood die er tijdelijk wonen. De ontbijtruimte voor morgenochtend was al ingedekt voor zo’n 16 personen. 

Zuster Lianne maakte zich direct druk over het feit dat het morgen, 1 mei, een nationale feestdag is en er daarom in de Sint Jacobskapel in Lier niemand aanwezig zal zijn om ons een stempel in ons Pelgrimspaspoort te bezorgen. Dus belde ze met de pastoor, die het Pelgrimsstempel van Lier zelf ontworpen heeft (en daar heel trots op is), met de vraag of wij morgen bij hem langs kunnen komen. Zo lief! Morgen om 09.00 uur zijn we welkom in de pastorie van zijn kerk!

Na een heerlijke douche zijn we een heerlijke pasta gaan eten bij een leuk Italiaans restaurant. En nu lekker slapen!