Geen plaats in de herberg

Nájera – Burgos,  1706 – 1826 km (120 km)
8 – 22 graden, overwegend bewolkt, weinig wind

Het was nog erg fris toen we vanmorgen vertrokken. Ik begon met 4 laagjes kleding. In de loop  van de dag ging er steeds een laagje af en soms weer een bij, afhankelijk van de wisselende bewolking en de hoogteverschillen die  direct invloed hebben op de temperatuur. 

In een minuscuul dorpje kochten we in een klein winkeltje fruit en brood. De winkelier, een schattige oude man, had kennelijk met me te doen  vanwege de manier waarop ik in het Spaans mijn bestelling probeerde te plaatsen. Een Spaanse les viel mij ten deel! Hij leerde me tot 10 tellen (bijna het enige dat ik wél kan in het Spaans), wat het verschil is tussen het enkelvoud en het meervoud van brood en hoe een tomaat  in het Spaans heet. Heel aandoenlijk. De les duurde zeker een kwartier en werd afgesloten met een galante handkus. Hoe lief! 

Het landschap bleef even mooi als gisteren. We reden een groot gedeelte over een hoogvlakte van zo’n 800 meter met afdalingen tot 500 en stijgingen tot net boven de 1000 meter.  Wat een uitzichten! En wat een rust. We hebben zeker 30 km gefietst zonder iemand tegen te komen. Fietsers zijn er maar weinig en de wandelaars lopen hier een ander spoor. 

We wilden nu écht overnachten in een pelgrimsonderkomen en hadden onze pijlen gericht op een albergue in oud klooster op 1040 m hoogte. Tegen half 4 kwamen we daar aan en we verheugden ons op een rustige namiddag en een gezellige avond te midden van mede-pelgrims. Helaas! Er was voor ons geen plaats in de herberg. 

Het was bijna ‘complet’ en de laatste plaatsen wilden ze bewaren voor wandelaars. Wij konden immers gemakkelijk nog een stukje verder fietsen. Wat op zich waar was. Dat wij vandaag inmiddels 86 fietskilometers in de benen hadden met veel gestijg (vooral) en gedaal, maakte geen indruk. Dus óp naar de volgende herberg. Hetzelfde verhaal! We voelden ons een beetje tweederangspelgrims. Ook dat wij vanuit Nederland gefietst hebben, telt niet mee voor de beheerders van de overnachtingsplekken. 

Wél zeggen veel wandelaars die wij spreken dat ze er niet aan moeten denken om dit per fiets te doen. Nou, insgelijks! Ik moet er niet aan denken om de Camino te lopen! Ieder zijn hobby dus.

Het einde van het liedje was, dat wij inmiddels 100 km gefietst hadden en – als we er nog 20 km bij zouden doen – Burgos konden bereiken. Dat vonden we een aantrekkelijk idee, omdat de mogelijkheid om een hele avond door te brengen in die stad ons erg aansprak. Dus we besloten de tanden op elkaar te zetten en nog even door te gaan. 

Aangekomen in Burgos was het ongeveer 18.00 uur. We vonden met veel pijn en moeite nog een kamer. Dit keer in een somber pelgrimshotelletje; weliswaar centraal in Burgos maar ontzettend lawaaierig en onderkomen.

De stad maakte veel goed! Vanaf onze slaapplek konden we zó het oude centrum in wandelen. En de gemaakte, extra fietskilometers bleken echt de moeite waard. Na een mooie wandeling aten we wat  op een terras en namen we nog een een afzakkertje tussen het uitgaanspubliek dat zich in de stad verzameld had. We genoten van de heerlijke Spaanse zondagavond-zomersfeer. Achteraf een geluk dat de pelgrimsherbergen fietsers discrimineren, want dan hadden wij een mooie avond in het prachtige Burgos gemist!